Hello, Electra !

Welcome to our life little human; we’ve been expecting you.

Δεν νομίζω ότι είναι πιθανό κάποιος να είναι προετοιμασμένος για τα αισθήματα που νιώθεις όταν την κρατάς για πρώτη φορά, ανεξαρτήτως το πόσο το περιμένεις. Οι λέξεις είναι ένα ανεπαρκές μέσο για να τα περιγράψει; παρ’όλα αυτά ας γράψω μερικές για να τα έχω και να θυμάμαι την ζωή μαζί σου.

Γεννήθηκες στις 17 Οκτώβρη του 2019, στις 6 το απόγευμα. Με το που μας ήρθες ξάφνιασες τους γιατρούς με την φωνή σου ! “Πω πω μια φωνή” είπαν ! Σε ακουμπήσανε στο μάγουλο της μητέρας σου και σταμάτησες κατ’ευθείαν. Μετά από λίγα λεπτά σε έφεραν να σε δω εγώ και οι υπόλοιποι συγγενείς. Δεν μπορούσα να μιλήσω ιδιαίτερα. Ήσουν ήσυχη και μας παρατηρούσες έντονα.

Στο μαιευτήριο μπορούσαμε να σε έχουμε μαζί το βράδυ. Είμασταν τυχεροί γιατί το πρώτο βράδυ ήμασταν μόνοι στο δωμάτιο. Ήσουν πολύ ήσυχη και όλοι μας κοιμηθήκαμε πολύ καλά. Τι παραπλανητική νύχτα που ήταν για το τι ακολούθησε ! Το επόμενο βράδυ μας… εντυπωσίασες με την δυνατή σου φωνή και δύναμη. Ήσου μόλις μερικών ωρών αλλά είχες φοβερή όρεξη ! “Είναι διεκδικητική” μας είπε μία μαία. “Θα της είναι πολύ καλό στη ζωή της”, προσέθεσε με εμάς να ακούμε και να νεύουμε κουρασμένοι !

Η επιστροφή στο σπίτι τα είχε όλα. Ότι είχαμε ακούσει για την κούραση των πρώτων μηνών, όλα ήταν αλήθεια με εσένα ! Πολύ όρεξη για φαγητό, κλάματα, αγκαλιές και πολλές ώρες θηλασμού. Μόλις ετοιμαζόταν η μητέρα σου για το θηλασμό εγώ σε έφερνα σε εκείνη; μου άρεσε πολύ να παίζω πλησιάζοντάς σε στο στήθος. Εσύ θα πήγαινες κατευθείαν να ορμήσεις με μανία. Κροκοδειλάκι σε φωνάζαμε ! Με εμένα κοιμόσουν αρκετά καλά, σου τραγουδούσα τον Κεμάλ του Χατζιδάκι οπότε αυτό βοηθούσε και το απολάμβανα και πολύ.

Δεν είπα πόσο όμορφο μωρό είσαι ! Με πολλά μαλάκια, ορθάνοιχτα έντονα ματάκια και μεγάλα μάγουλα. Ένα πολύ όμορφο μωρό.

Μόλις στις 10 μέρες έκανες την πρώτη σου βόλτα στην Ραφήνα. Στηρίζεις το κεφαλάκι σου πάρα πολύ καλά και είσαι πολύ παρατηρητική.

Τριγύρω στους 2 μήνες απολάμβανες ιδιαίτερα το γυμναστήριο. Βαθμονομούσες τις κινήσεις σου κουνόντας με χέρια και πόδια τα παιχνίδια του. Πλέον μας έκανες και γελάκια τα οποία μας έκαναν να αντιλαμβανόμαστε πόσο χαζο-γονείς είμαστε.

Στους 7 μήνες ακριβώς ήταν η πρώτη φορά που σε βρήκαμε σε άλλο σημείο από αυτό που σε αφήσαμε ! Είχες ήδη ξεκινήσει να σέρνεσαι λιγάκι αλλά ποτέ τόσο πολύ. Κατέβαινα την σκάλα όταν περίμενα να σε δω στο γυμναστήριο δίπλα στον καναπέ αλλά είχες φτάσει στο πατάκι της εισόδου ! Πρέπει να σε προσέχουμε καλά πλέον ! Αρχικά χρησιμοποιούσες μόνο τα χέρια σου, αλλά σταδιακά βρήκες το κόλπο και με τα πόδια. Μερικές εβδομάδες και ξεκίνησες και τα πρώτα σου μπουσουλιτά.

Τον Ιούνιο επιχειρήσαμε το πρώτο σου μικρό ταξιδάκι. Ήταν στην Χαλκίδα, και περάσαμε πολύ όμορφα.

Το καλοκαίρι στην Κεφαλονιά έμαθες την θάλασσα ! Σε είχα αγκαλιά και κουνούσες πολύ τα χέρια και τα πόδια σου. Αν έπεφτε το νερό στο πρόσωπό σου δεν ξαφνιαζόσουν καθόλου, αλλά επεξεργαζόσουν πάρα πολύ την αλμυρή του γεύση ! Απόλαυσες πολύ μία φουσκωτή πισίνα όπου και πλατσούριζες και έπαιζες με οτιδήποτε σου βάζαμε μέσα. Απόλαυσες εξίσου και ένα φουσκωτό σωσίβιο το οποίο είχες για μέσα στο νερό. Το καλοκαίρι πήγες στο Μέγα Λάκκο στη Κεφαλονιά, στις Μαρίκες της Ραφήνας αλλά και σε μία παραλία στο Λουτράκι που επισκεφτήκαμε επιστρέφοντας.

Σου αρέσουν πολύ τα παιχνίδια που έχουν πιαστράκι για να κρέμονται. Μάλιστα τα πιάνεις, περνάς το πιαστράκι στο δάχτυλό σου (συνήθως στον αντίχειρα) και τα κουνάς.

Γενικά είχες μεγάλη επιθυμία να στέκεσαι όρθια, αλλά τα πρώτα σου βηματάκια τα έκανες περίπου στους 10 μήνες. Η διαδικασία του να μάθει το βρέφος να περπατάει συνήθως μας μεταφερόταν πολύ συνοπιτκά, με αναφορά κάποιου μήνα ηλικίας του βρέφους. Όμως καθηλωμένος παρατηρώ πως δεν είναι μία ημέρα - ούτε μία εβδομάδα. Βλέπεις αυτό είναι μία ολόκληρη διαδικασία. Πρώτα βρήκες την μέθοδο να βάλεις το ένα πόδι μπροστά από το άλλο. Έκανες κάποια βήματα αλλά έπεφτες. Κάπου στην πορεία κατάλαβες ότι είναι πολύ καλή ιδέα να πιάνεσαι από τον καναπέ ή από ότιδήποτε άλλο για να σε βοηθάει. Μας ξάφνιασες πολύ όταν σε είδαμε να σέρνεις τις -βαριές ξύλινες- καρέκλες χρησιμοποιώντας τες ως αυτοσχέδια περπατούρα. Μάλιστα νευρίαζες όταν κολλούσες κάπου. Μας φώναζες να σε ξεκολλήσουμε, αλλά πότε πότε το κατάφερνες και μόνη σου καθώς προσπαθούσες να την σπρώξεις από διαφορετικές γωνίες. Πολύ σου άρεσε να κάνεις βόλτες ! Άτυπα λέω ότι περπατούσες κανονικά μία εβδομάδα πριν χρονίσεις αφού πλέον περπατούσες σε όλο το σπίτι χωρίς καμία βοήθεια ! Αν και σε κάθε σου βόλτα και οι δυο μας τρομάζαμε να σε βλέπουμε ! Ήταν τόσο όμορφο, χαριτωμένο και τρομακτικό ταυτόχρονα !

Γενικά σε βάζαμε πολύ συχνά και στο πιάνο και στη κιθάρα. Στους 11 σου μήνες όμως μας ξάφνιασες όταν μόνη σου πήγες μέχρι το πιάνο, σηκώθηκες στις μύτες και χτύπησες τα πλήκτρα ! Το ίδιο έκανες ήδη και στην κιθάρα γρατζουνόντας την και τραγουδώντας. Λατρεύεις τα μουσικά βιβλία και ιδιαίτερα του Trenet και πλέον κουνιέσαι στον ρυθμό αρκετά συχνά και καλά.

Είσαι ένα πολύ χαρούμενο και τρυφερό μωρό. Έχεις μάθει την “αγκαλιά”. Στην λέω όταν σε κρατάω και βάζεις το κεφάλι οσυ στο λαιμό μου σφίγκοντάς με. Με λιώνεις κανονικότατα, αν και το κάνεις πιο συχνά στη μητέρα σου !

Πλέον που και που τρώμε όλοι το ίδιο φαγητό στο τραπέζι το ίδιο φαγητό. Η πρώτη φορά ήταν με σπανακόρυζο. Σε περίπτωση που δεν το έχω αναφέρει, η όρεξή σου παραμένει όπως ήταν από την 1η μέρα. Τρως χωρίς δισταγμό τα πάντα ! Κάνεις ωραίες ξυνισμένες φατσούλες με το γιαούρτι το οποίο όμως συνεχίζεις να τρως χωρίς παύση.

Πλησιάζοντας στα πρώτα σου γενέθλιά σε κοιτάζω και βλέπω πως πλέον είσαι παιδάκι. Περπατάς ασταμάτητα, γελάς επίσης ασταμάτητα, πατάς τα κουμπάκια από τα μουσικά βιβλία και τραγουδάς (με τον τρόπο σου φυσικά), που και που ξυπνάς χωρίς απευθείας να κλάψεις ζητώντας μας και που και που κοιμάσαι μόνη σου. Καταλαβαίνεις πλέον αρκετά πράγματα, ξέρεις τα ονόματα από τα παιχνίδια σου και τα φέρνεις ή πηγαίνεις σε αυτά όταν σου το λέμε.

Είσαι ένα υπέροχο μωρό (ή παιδί πλέον !?) και οι δυο μας είμαστε πολύ τυχεροί που σε απολαμβάνουμε κάθε μέρα.